موسیقی فجر؛ جشنواره هنر و هنرمندان بدون چهره!

به قلم: جبارآذین (مدرس و منتقد سینما)

پایگاه خبری نمانامه: چهل و یک سال از انقلاب می گذرد و سی و پنجمین دوره جشنواره موسیقی فجر در حال برگزاری است، ولی همچنان موسیقی و اهالی آن در میان هنرها و هنرمندان، مظلوم ترین اند!

چرا که هنوز هم انواع و ابزار موسیقی و قشرهای مختلف هنرمندان این عرصه، بدون تکلیف اند و موسیقی در حصار محدودیت ها و ممنوعیت ها و سلیقه هااست. گرچه بعضی خوانندگان رسمی و غیر رسمی، گاه این توفیق را می یابند که در برخی محافل و کنسرت ها رخ نمایند و در تلویزیون لب بزنند، اما فراوان هستند، موسیقدان ها، نوازندگان وخوانندگانی که پشت پرده، نقاب و زیرزمین و گمنام هنرنمایی می کنند.از این فراوان تر وسایل موسیقی و نوازندگی است که محکم تر از همیشه برای دیده نشدن، اشباح گونه، پشت دیوار سلیقه ها و ممنوعیت ها ایستاده اند. برگزاری جشنواره موسیقی فجر، اگرهیج ویژگی و امتیازنداشته باشد، این امکان را دارد که طی چندروز، نوازندگان موسیقی وهنر آفرینی های آن هاوآلات موسیقی، گرچه کادوپیچ شده، می توانند دیده شوند و مردم با وسایل و ابزار موسیقی و اهالی این هنر برروی صحنه رودرو شوند. جالب اینکه، بسیاری از مدعوین وبهره بران ازهنرنمایی موسیقیدان ها، نوازندگان وخوانندگان، ازمدیران و مسوولان و دست اندرکاران امور هنری و موسیقی هستند، یعنی کسانی که باید برای تعیین تکلیف موسیقی و دیده شدن سیم ها و تخته های بی گناه، همراه نوازندگان آنها که در پستوها می نوازند، اقدام کنند، که نمی کنند!

پرسش عمومی اینکه تا چه زمان هنرمندان موسیقی باید همچنان کجدار ومریزبنوازندوبخوانند ودیده نشوند ودرعوض افتخار و امتیازآن نصیب ازمابهتران شود.آیا با اجرای هنرمندان و نمایش ابزارموسیقی در ایام دهه فجر، حادثه ای رخ می دهد و یا ارزش ها و آرمانها و اعتقادها خدشه دارمی شود! طی سالها ثابت شده است که چنین اتفاقی نمی افتد و آب هم ازآب تکان نمی خورد. با این وصف، چرا این دیده شدن بدون خطرچند روزه! درطول سال تداوم نمی یابد. مسوولان از چه واهمه دارند، ازآسیب دیدن ایمان مردم، یا ولنگاری اوضاع موسیقی؟

اگر اینگونه است، پس جایگاه ایمان عمیق مردم و تعهد هنرمندان موسیقی، قانون و نظارت شایسته مدیران و دست اندرکاران موسیقی چه می شود. آیا بعد از چهاردهه، هنوز هم زمان تعیین تکلیف موسیقی واهالی آن فرا نرسیده است. اهالی موسیقی تاکی باید مطیع سلیقه ها باشند و پیوسته هنرخود را اتو کشند و قیچی بزنند.

به احترام دهه فجر بهتر ببینیم، بهتر بشنویم و درست تر تصمیم بگیریم و تکلیف خود و جامعه و اهالی موسیقی راباموسیقی یکسره کنیم!